سنة اولى شغل
بعد ما قضيت حوالى سنة و شهرين فى الشغل القديم – و ده كان اول شغل لى - قررت انى اكتب خلاصة اول سنة فى الشغل ......ـ
لما تعمل اول انترفيو فى حياتك ,و تختلط جواك المشاعر من خوف و امل و ترقب ... تبقى خايف ياترى المقابلة هتمشى ازاى و لو قاللى كده هرد اقول ايه ..... لما تقعد تحضر فى هدومك و تلبس اللى على الحبل كل ده علشان تعجب
لما تروح الشغل اول يوم .... طبعا لازم تروح بدرى و مش قادر تخبى انفعالك و توترك و تبقى متكتف و مش قادر تكون على طبيعتك و كل كلمة خارجة منك بحساب
لما يمر عليك اول اسبوع .... و تبدأ تهدى ..بس تحس انك مش فاهم اى حاجة و تدرك ان اغلبية المواد اللى درستها فى الكلية مالهاش علاقة مباشرة بالحياة العملية
لما تواجه مشكلة فى الشغل , و تقعد تفكر فيها كتير حتى بعد ما تروح و تاخدها على اعصابك و تضايق و تبقى مش عارف تعيش حياتك الطبيعية و فى الاخر برضه ماتوصلش لحل
لما تستنى يوم الاجازة على نار و تشتقله من الاسبوع للاسبوع و تقضيه فى الخروج او غالبا فى النوم
لما تحس انك مش عاوز تنزل الشغل بعد يوم الاجازة ( يعنى اول ايام الاسبوع ) و تنزل غصب عنك و تبقى تعبان و نعسان من السهر فى اليوم اللى قبله
لما يمر اول شهر فى الشغل و تلاقيه نفسك بدأت تغير اسلوب حياتك و تقلل الانشطة و تكتشف ان الشغل اصبح بياخد كل يومك تقريبا و الحبة اللى فضلولك يا اما بتحاول تخرج فيهم او بتنامهم علشان تروح تانى يوم الشغل
لما تخلص يومك فى الشغل و تروح و انت مش شايف قدامك من التعب و تبقى ماشى بتجر فى رجليك بس فرحان لانك بتشتغل
لما تمسك فى ايدك اول مرتب و تشعر ان كل جنية فيه انت تعبت علشان تجيبه و لما تقعد تفكر قبلها باسبوع هتعمل ايه بالمرتب لما تقبضه
لما حد يشوفك و يسأل عن احوالك و ترد بفرحة بتحاول تداريها و تقوله " انت معرفتش .. مش انا اشتغلت " او لما اصحابك يقولك تعالى نخرج و ترد بتعب مصطنع " معلش اصلى راجع من الشغل تعبان النهاردة "
لما تبقى مضغوط فى الشغل و تروح و انت بتسب و بتلعن اليوم اللى الواحد اشتغل فيه و تلعن الشغل على اصحابه بس جواك لسه فرحان انك بتشتغل ..............ـ
لما تعمل اول انترفيو فى حياتك ,و تختلط جواك المشاعر من خوف و امل و ترقب ... تبقى خايف ياترى المقابلة هتمشى ازاى و لو قاللى كده هرد اقول ايه ..... لما تقعد تحضر فى هدومك و تلبس اللى على الحبل كل ده علشان تعجب
لما تروح الشغل اول يوم .... طبعا لازم تروح بدرى و مش قادر تخبى انفعالك و توترك و تبقى متكتف و مش قادر تكون على طبيعتك و كل كلمة خارجة منك بحساب
لما يمر عليك اول اسبوع .... و تبدأ تهدى ..بس تحس انك مش فاهم اى حاجة و تدرك ان اغلبية المواد اللى درستها فى الكلية مالهاش علاقة مباشرة بالحياة العملية
لما تواجه مشكلة فى الشغل , و تقعد تفكر فيها كتير حتى بعد ما تروح و تاخدها على اعصابك و تضايق و تبقى مش عارف تعيش حياتك الطبيعية و فى الاخر برضه ماتوصلش لحل
لما تستنى يوم الاجازة على نار و تشتقله من الاسبوع للاسبوع و تقضيه فى الخروج او غالبا فى النوم
لما تحس انك مش عاوز تنزل الشغل بعد يوم الاجازة ( يعنى اول ايام الاسبوع ) و تنزل غصب عنك و تبقى تعبان و نعسان من السهر فى اليوم اللى قبله
لما يمر اول شهر فى الشغل و تلاقيه نفسك بدأت تغير اسلوب حياتك و تقلل الانشطة و تكتشف ان الشغل اصبح بياخد كل يومك تقريبا و الحبة اللى فضلولك يا اما بتحاول تخرج فيهم او بتنامهم علشان تروح تانى يوم الشغل
لما تخلص يومك فى الشغل و تروح و انت مش شايف قدامك من التعب و تبقى ماشى بتجر فى رجليك بس فرحان لانك بتشتغل
لما تمسك فى ايدك اول مرتب و تشعر ان كل جنية فيه انت تعبت علشان تجيبه و لما تقعد تفكر قبلها باسبوع هتعمل ايه بالمرتب لما تقبضه
لما حد يشوفك و يسأل عن احوالك و ترد بفرحة بتحاول تداريها و تقوله " انت معرفتش .. مش انا اشتغلت " او لما اصحابك يقولك تعالى نخرج و ترد بتعب مصطنع " معلش اصلى راجع من الشغل تعبان النهاردة "
لما تبقى مضغوط فى الشغل و تروح و انت بتسب و بتلعن اليوم اللى الواحد اشتغل فيه و تلعن الشغل على اصحابه بس جواك لسه فرحان انك بتشتغل ..............ـ