عصارة احاسيس
فقط لمن يقرأ بقلبه و ليس بعقله
لما تحس فجأة انك لوحدك , احساس انك فى عالم تانى , و الناس فى عالم تانى خالص , عالم مختلف عنك فى كل شىء , عالم بعيد جدا عن شخصيتك و تفكيرك و اسلوبك و اهدافك و طريقة عيشتك , مع انك جنبهم كل يوم , احساس رهيب بالوحدة بالرغم من الزحمة اللى يمكن تكون محوطاك لدرجة انها ممكن تخنقك ,ساعتها تحس انك بتسحب نفسك لفوق بعيد عن الناس .. تنعزل عنهم ... تبص عليهم من فوق .. تبص عليهم تلاقى اللى ملهى فى اكل عيشه , و اللى يائس و اللى فرحان , و اللى .. و اللى ..., كل واحد و له حدوته , يمكن تكون مختلفة عن التانى , بس اللى جامعهم انهم كلهم مشغولين فوى فى حواديتهم .ممكن تضطر انك تتعامل معاهم او تحتك بيهم , بس برضة بيفضل احساس الوحدة جواك و مابيرحش ... يمكن عشان مفيش حد فاهمك ؟؟ او يمكن عشان انك مش عاوز تفكر زيهم ..... يمكن
لما تحس بالاحباط , و اليأس و ان الدنيا كلها سودة .. تفقد الثقة فى نفسك , فى اهلك فى اصحابك فى قدراتك و هى نفس القدرات اللى انت اختبرتها كتير و عارف هى قد ايه , تحس انك اكبر فاشل على كوكب الارض , و ان كل اللى انت عملته فى السنين اللى فاتت راح بلاش و مجبش اى نتيجة , كأنك واقف محلك سر او بتلف فى دايرة مش عارف اولها من اخرها , كأنك وقعت فى بير غويط , و مش عارف تطلع منه .. تحس ان الدنيا كلها تخلت عنك ... تفسك تتواصل مع اى حد , نفسك تصرخ فى الناس و تقولهم اسئلوا علي , بس للاسف حياءك يمنعك من انك تطلب حاجة زى كده .. تبقى مستنى اى حاجة من اى حد حتى لو رنة تليفون او مكالمة من نمرة غلط .. اى حاجة .. اى حد يقولك ازيك , انا فاكرك .. اى حاجة تتلكك بيها .. توهم نفسك انها ممكن تديك بصيص امل اللى هيطلعك من السواد اللى انت عايش فيه , زى الغرقان اللى بيتعلق بقشة مع انه عارف انها هتتكسر بمجرد لمسه ليها بس يقول لنفسه اهى محاولة و احسن من مفيش
عارف لما تحس ان جواك احاسيس كتير جميلة و افكار حلوة بس للاسف ماتنفعش فى الزمن ده , او تكون افكار مثالية شويه او مبقاش حد حد بيفكر بالطريقة ديه لحد دلوقتى .. بس بتكون مقتنع انك صح و ان باقى ال 70 مليون اللى عايشيين فى مصر بيفكروا غلط و انك انت الوحيد اللى صح .. تمشى تدور على حد بيفكر زيك بس متلاقيش , مع انه ممكن يكون جنبك بس مش شايفه .. عندك افكار حلوة خايف تطلعها لحسن الناس يفهموك غلط او محدش يصدقك , او يقولوا عليك مجنون او تسمع تعليقات مالهاش لزمة , و تبقى مش عارف تعمل ايه .. انت حاسس انك صح , بس المجتمع مش متقبل ده .. مش بيديلك الفرصة تعبر عن مشاعرك .. او تتصرف على طبيعتك .. دايماً يمنعك يعطلك .. يحبطك .. يشوش تفكيرك .. دايماً يحسسك انك غريب او مش طبيعى .. و رغم كل ده بيبقي لسه عندك احساس انك برضة صح
لما تحس فجأة انك لوحدك , احساس انك فى عالم تانى , و الناس فى عالم تانى خالص , عالم مختلف عنك فى كل شىء , عالم بعيد جدا عن شخصيتك و تفكيرك و اسلوبك و اهدافك و طريقة عيشتك , مع انك جنبهم كل يوم , احساس رهيب بالوحدة بالرغم من الزحمة اللى يمكن تكون محوطاك لدرجة انها ممكن تخنقك ,ساعتها تحس انك بتسحب نفسك لفوق بعيد عن الناس .. تنعزل عنهم ... تبص عليهم من فوق .. تبص عليهم تلاقى اللى ملهى فى اكل عيشه , و اللى يائس و اللى فرحان , و اللى .. و اللى ..., كل واحد و له حدوته , يمكن تكون مختلفة عن التانى , بس اللى جامعهم انهم كلهم مشغولين فوى فى حواديتهم .ممكن تضطر انك تتعامل معاهم او تحتك بيهم , بس برضة بيفضل احساس الوحدة جواك و مابيرحش ... يمكن عشان مفيش حد فاهمك ؟؟ او يمكن عشان انك مش عاوز تفكر زيهم ..... يمكن
لما تحس بالاحباط , و اليأس و ان الدنيا كلها سودة .. تفقد الثقة فى نفسك , فى اهلك فى اصحابك فى قدراتك و هى نفس القدرات اللى انت اختبرتها كتير و عارف هى قد ايه , تحس انك اكبر فاشل على كوكب الارض , و ان كل اللى انت عملته فى السنين اللى فاتت راح بلاش و مجبش اى نتيجة , كأنك واقف محلك سر او بتلف فى دايرة مش عارف اولها من اخرها , كأنك وقعت فى بير غويط , و مش عارف تطلع منه .. تحس ان الدنيا كلها تخلت عنك ... تفسك تتواصل مع اى حد , نفسك تصرخ فى الناس و تقولهم اسئلوا علي , بس للاسف حياءك يمنعك من انك تطلب حاجة زى كده .. تبقى مستنى اى حاجة من اى حد حتى لو رنة تليفون او مكالمة من نمرة غلط .. اى حاجة .. اى حد يقولك ازيك , انا فاكرك .. اى حاجة تتلكك بيها .. توهم نفسك انها ممكن تديك بصيص امل اللى هيطلعك من السواد اللى انت عايش فيه , زى الغرقان اللى بيتعلق بقشة مع انه عارف انها هتتكسر بمجرد لمسه ليها بس يقول لنفسه اهى محاولة و احسن من مفيش
عارف لما تحس ان جواك احاسيس كتير جميلة و افكار حلوة بس للاسف ماتنفعش فى الزمن ده , او تكون افكار مثالية شويه او مبقاش حد حد بيفكر بالطريقة ديه لحد دلوقتى .. بس بتكون مقتنع انك صح و ان باقى ال 70 مليون اللى عايشيين فى مصر بيفكروا غلط و انك انت الوحيد اللى صح .. تمشى تدور على حد بيفكر زيك بس متلاقيش , مع انه ممكن يكون جنبك بس مش شايفه .. عندك افكار حلوة خايف تطلعها لحسن الناس يفهموك غلط او محدش يصدقك , او يقولوا عليك مجنون او تسمع تعليقات مالهاش لزمة , و تبقى مش عارف تعمل ايه .. انت حاسس انك صح , بس المجتمع مش متقبل ده .. مش بيديلك الفرصة تعبر عن مشاعرك .. او تتصرف على طبيعتك .. دايماً يمنعك يعطلك .. يحبطك .. يشوش تفكيرك .. دايماً يحسسك انك غريب او مش طبيعى .. و رغم كل ده بيبقي لسه عندك احساس انك برضة صح
عندك حق انا برده بحس انى وحيده رغم ان صحابى حواليا و باعد اتامل فيهم و بحس انهم بيفكروا بتفكير تانى غيرى و مش هما بس لا دى الدنيا كلها بقت غريبه عنى و فجاه تحس ان قوانينك بقت استثناءات الدنيا ساعتها تحس انك غلط و حتى لو حاولت تغير نفسك مش هاتقدر
متهيالى دة بيحصل لما الانسان يتربى فية بيئة مثالية زيادة عن اللزوم ولما يكبر فجاة بيلاقى انة الوحيد المحبوس فى وهم المدينة الفاضلة اللى اتربى علية عشان كدة بتحس بالغربة بين البشر والحل اننا نحاول نلاقى بعض يعنى لما تلاقى حد زيك حاول تمسك فية متسبهوش لانة هيبقى عملة نادرة.
nice blog